آموزه های وارن بافت – به ثروت رسیدن وثروتمند ماندن (قسمت 13و14)
قسمت سیزدهم
سعی نمی کنم ازمانع دومتری بپرم، دنبال مانع 30سانتی می گردم که بتوانم قدم زنان از روی آن رد شوم.
وارن دنبال بخت نمی رود و تلاش نمی کند هر بار حداکثر امتیاز را به دست آورد. اومنتظر بازی بدون نقص است، بازی مطمئن، چشم به شرکت هایی دارد که مجبور نیستند فراورده های خود را عوض کنند،به کسب و کارهایی که می داند دست کم بیست سال دیگر دوام خواهند داشت، کسب وکاری که حتی اگر وارن بخواهد همه ی سهام آن را یکجا بخردبه قیمتی می خرد که منطق و مبنای اقتصادی دارد. از بخت بلند توجه بازار سهام به کوتاه مدت باعث می شود از بنیه اقتصادی بلند مدت کسب وکار مورد نظر غفلت کنند، یعنی بازار سهام غالبا برای کسب وکارهای برجسته قیمت های نادرست تعیین میکند. از نظر او قضیه ساده است، وارن دنبال سادگی می رود وکف بینی ور اهبردهای پیچیده ی سرمایه گذاری را به دیگران واگذار می کند.
در ماجرای سقوط بازار سهام درسال های 4-1973هر سهم اوگیلوی اند مدر، از بزرگترین شرکت های تبلــیغاتی دنیا،4دلار معامله می شد و این در حالی بود که در آمد هر سهم 76/0دلار بود. یعنی نسبت قیمت هر سهام به در آمد آن5 بود. وارن تا توانست ازاین سهام خرید و سال ها بعد که میزان بازده آن به 20درصد رسید فروخت. بعضی از سرمایه گذاری ها به همین سادگی است.
زنجیر عادت سبکتر از آن است که حس شود،اما رفته رفته چنان سنگین می شود که نمی توان آن را پاره کرد.
این عبارت را وارن از فیلسوف انگلیسی برتران راسل نقل کرده ومی گوید راسل به شایستگی طبیعت مکار عادت های ناپسند کسب وکار،را توصیف کرده است،عادت هایی که آشکار نمی شوند مگر وقتی که کار از کار بگذرد. مثل کاستن از هزینه پس از به تلاطم افتادن کسب وکار،کاری که باید مدت هاپیش تر،پیش از رسیدن به آستانه ی خطر،انجام شود. کسب وکاری که در زمان فراوانی نعمت تاتوانسته خرج های نالازم کرده درزمان عسرت وسختی غرق می شود.
این میل به خود فریبی معرف آن دسته از مدیرانی است که اجازه می دهند کسب و کارشان ورم هزینه پیدا کند.بهتر است پیش از رسیدن به ناکجا آباد بدانی عادت ها تور به کجا می برند و چه سرنوشتی پیدامی کنی. اگر دوست نداری در آن راه ادامه مسیر دهی بهتر است پیش از غوطه ور شدن در ورطه ی بلا راه خود را کج کنی. وارن نیز چنین کرد.
براساس راهبرد بنجامین گراهام در سرمایه گذاری باید سهام شرکت هایی راکه به بهایی کمتر از قیمت دفتری فروخته می شود خرید و کاری به توانایی وبنیه اقتصادی بلند مدت آن ها نداشت. وارن در دهه های 50و60 می توانست این راهبرد را اجرایی کند و کرد. اما همراه با زیاده روی: زنجیر عادت سبکتر از آن بود که وجودش راحس کند.
در اواخر دهـــه ی 70وارن فهمید که دوران سواری رایگان باراهبرد بنجامین سرآمده و او با راهبرد جدید خود (خرید سهام شرکت های برجسته واستثنایی به قیمت معقول و نگه داری آن ها به مدتی طولانی و در نتیجه دادن فرصت رشد به سود آن ها)
دیدگاهتان را بنویسید