آموزه های وارن بافت (69-70-71)

قسمت 69

اگر عادت کنی در مسایل کوچک بی انضباط باشی، احتمال دارد در مسایل بزرگ هم بی انضباط شوی

وارن دریافته که مردم به هنگام گرفتن تصمیم برا ی سرمایه گذاری های  کوچک غالب استثنایی بر راهبرد سرمایه گذاری منضبط قایل می شوند و این رفتار اغلب انضباط  در سرمایه گذاری را نابود می کند. در سرمایه گذاری داشتن انضباط  دروازه ی موفقیت است ، همان طور که در زندگا نی نیز انضباط دروازه ی موفقیت است . وارن به قدری به انضباط در سرمایه گذاری پایبند است که یک  بار در شرط بندی گلف شرطی دو دولاری را رد کرد چون احتمال ها خلاف آن بود. او بی پرده می پذیرد که در زمین گلف معمولا احتمال ها ضد او عمال می کنند. در عالم وارن مسایل کوچک هم واقعا اهمیت دارند.

 قسمت 70

هیچ چیز مثل نوشتن انسان را وادار به تفکر و مرتب کردن افکار نمی کند

اگر نتوانی درباره ی موضوعی بنویسی پس واقعا در باره ی آن فکر نکرده ای . وارن هر سال نامه ای بلند بالا به سهام دارانش می نویسد و رویدادهای سال گذشته را تشریح میکند. این تمرین به او کمک فراوان کرده تا اندیشه هایش را منظم و بر روش های کسب در آمدهای میلیونی تمرکز کند . نوشتن درباره ی هر موضوع انسان را وادار می کند به آن فکر کند، و فکر کردن در باره ی جایی که انسان می خواهد پولش را در آن سرمایه گذاری کند کار خوبی است ، پس نوشتن در باره ی موضوع بهتر از فکر کردن است.

وارن معمولا پس از سال نو در خانه ی زمستانیش مشغول نوشتن گزارش سالانه می شود. نامه را با دست می نویسد، با قلم وکاغذ. بعد نسخه ی دست نویس را برای دوستش، کارول لومیس، سرویراستار مجله ی فورچون می فرستد. حتی نویسندگان برجسته نیز از معجزه ی دست ویراستاران بی نیاز نیستند.

 قسمت 71

هرچه تدبیر واحتیاط در راهبردی امورشان کم تر باشد ما باید امور خود را با احتیاط بیش تر پیش ببریم

این عبارت اشاره ی مستقیمی است به بازار خریداران و قیمت های ابلهانه ای که این بازار تعیین می کند. در این بازار جماعت سرمایه گذار بی احتیاط وعجول می شوند ، به عبارت دیگر افراد دوست دارند خرید کنند، قیمت گو هر چه خواهد باش. در بازار فروشندگان ، وارن چهار چشمی مراقب است چه می خرد. این خویشتن داری جلوی زیاده روی را می گیرد و نمی گذارد وارن دچار هیجان شود و قیمت های ابلهانه ای را بپردازد که به کلی با بنیه ی اقتصادی کسب وکار مربوطه مبانیت دارد. احتیاط وشکیبایی در گرفتن تصمیم های سرمایه گذاری ما را از بلاهت حفظ و ثروتمند می کند . احتمال دارند ندانم کاری در تصمیم های مربوط به سرمایه گذاری به حماقت و رساندن ما به آستانه ی فقر منجر شود. وهیچ کس هیچ گاه از انجام کارهایی که سبب فقر وی شده به ثروت نرسیده است.