آموزه های وارن بافت-پرهیز از طمع (77-76)
قسمت 76
وقتی سرشت مناسب با چارچوب فکری مناسب ترکیب شود آن گاه رفتار عاقلانه می شود
وارن همیشه گفته است بهترین سرشت برای خوب سرمایه گذاری کردن عبارت است از آزمندی به وقت ترسیدن دیگران و ترسیدن به هنگام آزمندی دیگران، راز موفقیت او در سرمایه گذاری ترکیب کردن آن سرشت با نوعی فلسفه در سرمایه گذاری است که کسب وکارهای دارای بنیه ی اقتصادی محکم را در کانون توجه قرار می هد. سهام شرکت هایی بزرگ وبرجسته را هنگامی بخر که دیگران ترسیده اند ، و هنگامی که دیگران تشنه ی خریدن آن سهامند تو از جمع فاصله بگیر.سرشت مناسب به تو فرمان خواهد داد که چه وقت وکجا اقدام کنی ، هنگامی اقدام خواهی کرد که مردم ترسیده اند واز سهام خود رم می کنند ، وهنگامی خویشتن داری می کنی که همه حرص خریدن را دارند و در اثر رقابت قیمت سهام را از خاک به افلاک می رسانند.در عمر سرمایه گذاری وارن او دوبار به طور کامل خریدن سهام را متوقف کرد زیرا قیمت ها به شدت افزایش یافته بود.بار اول وقتی بود که گاوبازار اواخر دهه ی شصت به اوج فعالیت رسیده بود ، و بار دیگر اواخر دهه ی نود که پیدایش گاوبازار قیمت ها به اوج رسانده بود. هردوی این خویشتن داری ها او را از آسیب رویدادهای تلخ پس از آن بازارها مصون داشت، ودر هر مورد نقدینه ی فراوانش به او کمک کرد تا سهام ارزان قیمت فراوان را به هر اندازه که می خواهد بخرد.
قسمت 77
این واقعیت که بشر انباشته از طمع ، ترس ، یا حماقت است قابل پیش بینی است ، آن چه نمی توان پیش بینی کرد توالی آن هاست
وارن می داند که بعضی وقت ها سرمایه گذاران به شدت به سهامی علاقه مند می شوند و قیمت آن را بالا می برند. همچنین می داند که بعضی وقت ها افراد به شدت دستخوش ترس می شوند و بهای سهامی را بی اندازه پایین می آورند . آن چه نمی داند زمان این اتفاق ها است ، فقط می داند که پیش می آید، و وقتی پیش می آید وارن منتظر نشسته تا از فرصت پایین بودن قیمت – که محصول ترس و حماقت است- استفاده کند. طمع نکن و بگذار ترس وحماقت فرصت آفرین شوند. چنین کنند سرمایه گذاران هوشمند.
نمونه ی برجسته ی این روش در دوران کساد بانکی سال 1990 دیدیم ، در آن سال وارن سهام شرکت ولزفارگو را خرید.هیچ کس خواهان خریدن سهام بانک نبود زیرا همه از زیان های احتمالی وام های مسکن- که بانک ها می دانند – ترسیده بودند و گمان می کردند سبب ورشکستگی بانک ها شود. وارن بانکی را انتخاب کرد که حس می کرد مدیریت آن از دیگر بانک ها بهتر است و بنیه اش به قدری قوی است که می تواند از بحران های مالی جاری جان سالم به در برد. او حدود 289 میلیون دلار در ولز فارگو سرمایه گذاشت.هشت ماه بعد ارزش این سرمایه گذاری از دو برابر بیش تر شد.
دیدگاهتان را بنویسید