نرخ سود؛ عامل ناپایداری بورس 93

برمبنای تجربه سه ماه پایانی سال گذشته، نرخ سود سپرده بانکی در مقیاس سالانه به 27 درصد نیز رسیده است. این به معنای P/E حول و حوش 4 برای بازار پول است که یک بازار بدون ریسک است. البته به نظر می‌رسد که پیشنهاد نرخ‌های سود بالا نمی‌تواند زیاد در بازار پول تداوم داشته باشد، چرا‌که نرخ گران پول، باید درآمد نیز برای بانک‌ها ایجاد کند. پس در کوتاه مدت جذابیت با سپرده‌های بانکی خواهد بود. مدیران بانک‌ها تصمیم خواهند گرفت که پول را در کدام بازار گردش دهند. بازار سهام به لحاظ تجربه تاریخی عملکرد متقارنی در بین ماه‌های مختلف یکسال ندارد.

 

 

رونق و کسب بازده‌های بالا در چند ماه از سال اتفاق می‌افتد. به عنوان مثال سال گذشته بازده بازار به 108 درصد رسیده، اما کسانی که در سه ماه پایانی میهمان بازار سهام شده‌اند احتمالا زیان کرده‌اند. امسال نیز از این قاعده مستثنی نیست. ماه‌های پر رونق بازار را خواهیم داشت، اما با فرض تداوم نرخ‌های بالای سپرده‌های بانکی به نظر می‌رسد که بازار فعلا نیاز به تعدیل دارد. برندگان بازار سهام کسانی هستند که برمبنای تحلیل اقدام به خرید و فروش سهام کرده و در سرمایه‌گذاری خود کمی صبور هستند. بازار سهام در سال جاری هم از سمت بازار رقیب خود (سپرده بانکی) تحت فشار است و هم از سمت سودآوری شرکت‌ها تحت فشار خواهد بود. سود شرکت‌ها با توجه به تورم، رشد هزینه‌های مالی، افزایش قیمت نهادهای انرژی، تصمیمات بودجه‌ای سال 1393 کاهش خواهد یافت مگر آنکه ظرفیت تولید (فروش) ایجاد شده یا بلا استفاده شرکت‌ها تحت تاثیر گشایش فضای بین المللی افزایش یابد.

 

 

در آن صورت می‌توان انتظار افزایش سود را داشت. البته عرضه‌های اولیه و نیز تغییر استانداردهای حسابداری سرمایه‌گذاری‌ها می‌تواند مقدمات افزایش سودآوری بازار سهام باشد. در مجموع ایجاد یک بازار با ثبات مستلزم شفافیت اطلاعاتی شرکت ها، رفع عدم تقارن اطلاعاتی و نیز رفع عدم قطعیت‌های اقتصاد است. بازار سهام همواره تحت تاثیر شوک سیاسی و اقتصادی بوده که مدیریت بازار را با مشکل مواجه می‌کند.