آموزه های وارن بافت – به ثروت رسیدن وثروتمند ماندن (قسمت پنجم و ششم )

قسمت پنجم

در این کشور ثروت های کلان شخصی محصول پنجاه نوع سهام

نبوده، بلکه دست آورد کسی بوده که یک کسب و کار جالب را شناسایی کرده

اگر در احوال خانواده های بسیار ثروتمند آمریکا تحقیق کنی می فهمیکه کم و بیش، بی استثا،ثروت آن ها بر ساخته ی یک کسب و کار استثنایی بوده است. خانواده هرست ثروت خود را از کار نشر به دست آورد، خانواده ی والتن از خرده فروشی، خانواده ی ریگلی از آدامس، خانواده ی مارس ازآب نبات، خانواده گیتس از نرم افزار، و خانواده های کورس و بوش از آبجو سازی. دنباله ی این فهرست دراز است. و بدون استثنا، هر وقت آن ها از کسب وکار ثروت آفرین و بی نظیر خود دور شده اند سرمایه را از کف داده اند چنان که کوکاکولا وقتی وارد کسب وکار سینما شد سرمایه اش را از دست داد.

رمز موفقیت وارن توانایی اودر شناختن ویژگی های اقتصادی کسب وکار های بی نظیر بوده است، کسب و کار هایی که مزیت رقابتی پایدار دارند و گوشه ای از ذهن مصرف کننده را آشغال کرده اند. وقتی فکر آدامس می افتی ریگلی در ذهنت ظاهر می شود، وقتی به فروشگاه ارزان فکر میکنی والمارت یادت می آید، وقتی به آبجوی خنک فکر میکنی کورس یا بودوایزر در نظرت مجسم می شوند. این جایگاه رفیع منبع تولید قدرت اقتصادی برای آن هاست وارن آموخته است که گاه طبیعت نزدیک بین بازار سهام این کسب وکار های بی نظیر را بیش از حد زیر قیمت ارزش گذاری می کند، بنابراین در این مواقع او پا پیش می گذارد و تا آنجا که بتواند از سهام آن ها می خرد.شرکت برکشایر هاتاوی، متعلق به وارن، گنجینه ای است از شماری از بهترین کسب و کار های آمریکا، همه ی آن ها بسیار سودآورند. سهام آن ها در زمانی خرید شده که وال استریت به آن ها بی اعتنا بوده است.

قسمت ششم

فسخ قرارداد ممکن نیست، پیش از امضا فکرهایت را بکن.

وارن یاد گرفته که وقتی قراردادی امضا می شود در واقع معامله ای انجام می شود. نمی توان قرارداد را امضا کرد بعد دچار وسوسه شد که معامله خوب یا بد. پس باید پیش از امضا فکر کرد. گفتن این حرف آسان تر از عمل کردن به آن است زیرا وقتی از همه طرف فشار می آورند که معامله انجام شود عقل سلیم از پنجره می گریزد. پیش از امضا هر قرارداد  به همه ی احتمالات دقت کن زیرا دست بر قضا آن احتمالات و اتفاقات ناگوار پیش می آید. جاده حس نیت مفروش از گرفتاری های قابل پیش بینی است. خوب فکر کردن و سخت کوشیدن، پیش از خیزبرداشتن، انسان را از پیامدهای پی اندیشی نجات می دهد.

یک بار، وارن به هنگام تنظیم قرارداد خرید شرکتی از یک بانوی هشتاد و نه ساله فراموش کرد شرط اسقاط حق رقابت فروشنده با خریدار را در آن بگنجاند. دو سه سال بعد این بانو که از طرز اداره کردن فروشگاه شرکت به تنگ آمده بود در خیابان بعدی فروشگاه جدیدی باز کرد و بخش اعظم مشتریان فروشگاه سابق را جذب کرد.وارن پس از چند سال تحمل مشقت رقابت نابرابر تسلیم شد وپذیرفت که فروشگاه جدید آن بانو را به بهای شیرین 5 میلیون دلار بخرد. در معامله دوم وارن او را مجبور کرد حق رقابت را از خود سلب کند و بخت با وارن یار بود زیرا بانو تا 103 سالگی به کسب و کار ادامه داد.